Sekondat e mia,qe nuk sosen kurre,
hordhi te pafundme,te padukshme,mizore,
te njejtat sekonda aq te dashura dikur,
kur shetisja me mamin e kapur per dore.
Tani jane tjetesuar dhe krejt te cmendura
vijne e me godasin si shkendija thikash,
ma peshtjellin shpirtin me vrizime te dendura
dhe une tkurrem e dridhem e tera nga frika ...
Nje njeri qe ska dashuri vdes.
Kam lexuar dikur .kane bere eksperimente me femite e sapo linduri kane mbyllur ne nje dhome jan kujdesur per to dmth ua kan dhene per te ngeren e per te pire,por bised ska bere njeri me to.Nuk ka kaluar dhe aq kohe kan filluar te vdesin vetvetiu femite,dhe pergigjet e dietarve ishin se cdo krijes ka nevoj per ngrohtesi te dikujt,dashuri etj....!
Mbase kjo nuk ka te beje fare me temen,mendimi im eshte kjo:Nqs nuk ka Dashuri nuk ka Jete dhe kunderta
Vjeshta qane per shi
Dimri per bore
Pranvera per lule
nena per femi
Une i dashure qaje per Ty
Dashuria eshte shume e embel
Por shume e veshtire se Dashuron
Dhe te trethetojn dhe mbetesh si zeg ne Vetmi
Mos i beso askujt
Mos e urrej veten
Por me beso mua
qe per ty jap jeten
Edhe pse je LARGE
asgje sme pengon
Largesia na ndan
DASHURIA
Na Bashkon